بیش از هرچیزبرایت آرزومندم که به خوبیها عشق بورزی و نیکان و نیکویی ها نیز به تو روی بیاورند.آرزومندم دوستانی داشته باشی برخی نادوست برخی دوست دار که دست کم،یکی در جمعشان مورد اعتمادت باشد.چون زندگی بدین گونه است،برایت آرزومندم که دشمن نیز داشته باشی،نه کم نه زیاد،درست به اندازه،تا گاهی باورهایت را مورد پرستش قراردهد،که دست کم یکی از آنها اعتراضش،به حق باشد،تازیاده به خودت غره نشوی هم چنین،برایت آرزومندم صبور باشی نه با کسانی که اشتباهات کوچک می کنندکه این کار ساده ای است بلکه با کسانی که اشتباهات بزرگ می کنند.امیدوارم به پرنده ای دانه بدهی و به آواز مرغ سحری گوش کنی وقتی که آوای سحرگاهی اش را سر می دهد.چراکه از این راه احساس زیبایی خواهی یافت،به رایگان.امیدوارم که دانه ای هم بر خاک بیفشانی هرچند خرد بوده باشد و باروییدنش همراه شوی تا دریابی چقدر زندگی در یک درخت جریان دارد.آرزومندم اگر به پول و ثروتی رسیدی آن را پیش رویت بگذاری و بگویی:این دارایی من است.فقط برای اینکه آشکارشود کدامتان ارباب دیگری است.آری پول ارباب بدی است اما خدمتکار خوبی است.در پایان برایت ای مهربان،آرزومندم همواره دوستی خوب و یکدل داشته باشی تا اگر فردا آزرده شدی یا پس فردا شادمان گشتی،باهم از عشق سخن بگوییدودوباره شکوفا شوید.....
معنای زندگی
ای گل سرخ دوست داشتنی گفتی گل را دوست داری چون می دانستی من آن را دوست دارم گفتی ستاره را دوست داری چون می دانستی من به آن علاقه دارم .گفتی مرا دوست داری چون تو را دوست داشتم.آنگاه که گفتم جدایی را نمیخواهم تا تو هم بگویی،سکوت کردی واین سکوت چقدرغم انگیز .انگاه از چشم هایم سیلی از اشک جاری شد تا صخره های بی مهری تو را ازبین ببرد ومن نارفیقی تو را هم دوست داشتم ای بانوی زیبای عشق کاش می آمدی وشاخه های شکسته را با مهرت پیوند می زدی تا در بهار دوستی به گل نشیند،ای کاش می آمدی تا دستهای مرا بگیری و مرا تا مرز دیدار ببری. بیا بر روی آسمانی ترین دلها بنشین تا ابری های سیاه از روی قلبهایمان کنار رود و تو برای همیشه در سرزمین وجودم بدرخشی . می خواهم پاک و ساده به تو دل ببندم تا در دلت خانه کنم. شاید نگاه معنا گرم در یاد شب نمی گنجد.شب با همه سیاهی اش،خیره گی این ستاره تابناک را بر نمی تابد .ستاره ای که در دل آسمان،ساکت،بی صدا،کوچک ولی پرنور می درخشد.انگار خنده هایت،درگذر شب رنگ باخته اند. اشکهایم که برای نبودنت،ازگوشه چشمان تارم،فرو می ریزد و گلبرگهای زندگی ام را با چکه های ریزش سیراب می کند.ای عزیز با من بمان تا فانوس راهم شوی و من معنای زندگانی را در عمق چشمات ببینم.....
نظرات شما عزیزان:
تبادل لینک هوشمند